Voor architect Salens maken die traditionele zondagsmarkt en de historische veemarkt die er ooit stond, deze plek zo uniek. In het hart van de nieuwe site integreert Salens daarom ‘De Mart’, een overdekte markthal met een volledig houten structuur die warmte en gezelligheid uitstraalt. “Voor mij is het zeer belangrijk om de genius loci, de geest van de plek, te bewaren. Elke keuze die we bij BULA gemaakt hebben is steeds bewust afgewogen om de balans te houden tussen traditie en moderniteit”, vertelt hij. “Ook de naam BULA is niet toevallig gekozen. BULA betekent stier en verwijst naar de oude veemarkt. Tegelijkertijd is die stier ook symbolisch sterk: dat straalt voor mij kracht uit, en fierheid.”

Ook in zijn keuze van bouwmaterialen wil Salens het verleden eer aandoen: “We gebruiken rode baksteenbogen om te verwijzen naar de stenen van de historische markthallen. En de maakateliers krijgen door de groene metalen gevelbekleding een traditionele, ambachtelijke uitstraling.”

BULA wordt dus een mix van traditie en moderniteit. Maar hoewel de naam en bepaalde bouwmaterialen een knipoog zijn naar het historisch verleden van de site, denkt architect Salens ook aan de samenleving van morgen. Hij zet daarom maximaal in op duurzaamheid.

“Er is goed nagedacht over het ruimtegebruik”, vertelt Salens ons. “Door de stapeling van functies combineert BULA wonen, werken, ondernemen en ontspannen. Elke vierkante meter wordt slim benut.”

Ook duurzame energie en mobiliteit krijgen prioriteit. Salens licht toe: “De hele site wordt aangedreven door milieuvriendelijke energiebronnen, zoals zonnepanelen en geothermische boringen. Bovendien wordt de site volledig autovrij, waardoor fietsers en voetgangers in alle vrijheid door de site kunnen navigeren.” Toch worden ook de autobestuurders niet vergeten: “We voorzien een ruime ondergrondse parking, bovengrondse snelladers en we geven de mogelijkheid tot autodelen.”

“Maar misschien wel het belangrijkste,” zegt Salens, “is de sociale duurzaamheid. BULA wordt een inspirerende en groene omgeving, die ontmoetingen en duurzame relaties stimuleert.”

Vooral wanneer Salens ons vertelt over zijn sociale aspiraties voor BULA, zien we zijn fierheid naar boven komen. Zo is hij bijzonder trots dat BULA geen standaard woonwijk wordt, maar wel een “levendig stadsdorp.” Salens: “Nieuwe bouwprojecten zijn vaak een grote verzameling appartementen en niks meer. Die sites zijn in principe de hele dag leeg. Het mooie aan BULA is net de stapeling van verschillende functies, die ervoor zorgen dat er 24/7 leven op de site is. Overdag komen er mensen werken in de kantoren of maakateliers. ’s Avonds kunnen de bewoners nog even boodschappen doen, verpozen in het park met de hond en kinderen of een glaasje drinken in één van de horecazaken, en daarna rustig thuiskomen.”

Salens hoopt dat ook de toekomstige bewoners zijn fierheid zullen delen. “Doordat alle gebouwen op de site zo verschillend zijn, zo uniek, zal er een vorm van herkenbaarheid ontstaan waarmee de bewoners zich hopelijk willen identificeren.” Hij besluit: “Als ik een iemand trots hoor zeggen ‘Ik woon of werk op BULA, in het gebouw met de witte bakstenen’, dan weet ik pas echt dat ik in mijn opzet geslaagd ben.”